{[['
']]}
']]}
จากคำเปิดเผยของ กัปตันปิยะ ตรีกาลนนท์ เขียนถึงพฤติกรรม เณรคำ ทำตัวหรู พกเงินนับล้าน
ผู้สื่อข่าวรายงานเมื่อวันที่ 7 กรกฎาคมว่า ขณะนี้ในสังคมออนไลน์ อย่างเฟซบุ๊ก กำลังมีการเผยแพร่ข้อความที่ อ้างว่า เป็นการโพสต์จากข้อมูลโดยตรงของกัปตัน ปิยะ ตรีกาลนนท์ อดีตนักบินชื่อดัง ปัจจุบันดำรงตำแหน่งประธานกรรมการบริหารบริษัท บางกอกเอวิเอชั่น เซ็นเตอร์ จำกัด หรือบีเอซี ที่ใช้ชื่อหัวข้อว่า "ข้อเท็จจริงเณรคำ" ซึ่งเป็นการตีแผ่พฤติกรรมของ พระวิรพล สุขผล หรือหลวงปู่เณรคำ ฉัตติโก วัดป่าขันติธรรม จ.ศรีสะเกษ ซึ่งกำลังมีประเด็นเกี่ยวกับความไม่เหมาะสมหลายประการในสถานะสมณเพศที่กำลังเป็นที่สนใจของสังคมในปัจจุบัน โดยเฉพาะการนั่งเครื่องบินเจ๊ต
สำหรับข้อความ ที่มีการอ้างถึงพฤติกรรมของ หลวงปู่เณรคำ จากคำเปิดเผยของ กัปตันปิยะ ระบุเนื้อหาดังนี้
"สิ่งที่ผมจะบรรยายต่อจากนี้ เป็นข้อเท็จจริงที่ผม กัปตันปิยะ ตรีกาลนนท์ ประสบเองกับ เณรคำ ซึ่งตัดสินใจอยู่นานว่าจะเขียนลงเฟสบุ้คดีมั้ย เนื่องจากมันไม่ใช่เรื่องของเรา "แต่"หลายครั้งคนไทยมักจะคิดแบบผม คือไม่ใช่เรื่องของเรา ก็เลยปล่อยให้ใครหลายๆคน ที่ทำอะไรที่ไม่ถูกต้อง "ลอยนวล"
เณรคำ เฉียดเข้ามาในชีวิตผม เมื่อประมาณสามปีได้แล้วครับ ตอนนั้นมีรุ่นพี่ที่เคารพกัน แนะนำให้ผมเข้าไปพบ เพราะ เณรคำ อยากใช้บริการเครื่องบินเช่าเหมาลำ ผมก็ทำหน้าที่จัดหาเครื่องบินเจ๊ตแบบ 7 ที่นั่งจากแหล่งต่างๆให้ท่านอยู่หลายเที่ยว ซึ่งปกติจะเป็นเส้นทางเดิมๆ คือ กรุงเทพ อุบลฯ ไป-กลับ โดยปกติจะเรียกเก็บค่าใช้จ่ายก่อนเดินทาง ซึ่งก็ได้รับค่าบริการเป็น "เงินสดๆ"เสมอ (กรุงเทพ อุบลฯ ไป-กลับ ประมาณสามแสนบาท) แต่มาพักหลัง คนของเณรคำให้ผมนั่งเครื่องไปกับพระด้วย เพื่อสอบถามเรื่องการมี เครื่องบินเจ๊ตไว้ใช้เองส่วนตัว ผมก็ให้คำแนะนำไป ในเรื่องของราคา เช่นถ้าเป็นลำใหม่ป้ายแดง เป็นแบบ 7 ที่นั่งแบบนี้ก็ต้องมีประมาณ 5-700 ล้านบาท แต่ถ้าเป็นมือสอง ก็เริ่มต้นที่ ร้อยกว่าล้าน เณรคำคุยกับผมหลายครั้ง ซึ่งถ้าไม่เป็นบนเครื่อง ก็จะเป็นที่โรงพยาบาล----- ซึ่งตอนหลังถึงเข้าใจได้ว่า ทำไมต้องโรงพยาบาล------
เพราะ "พระ" เวลามากรุงเทพ จะจำวัดตามโรงแรมไม่ได้ เณรคำเลยเปิดโรงพยาบาลนอนจะสะดวกกว่า ผมยืนยันว่าสะดวกกว่า วัด มากจริง ๆ ครับ เพราะ เณรคำเล่นปิดทั้งชั้น ทุกครั้งที่ผมไปพบจริง ๆ ผมว่าคนที่ โรงพยาบาล คงมีเรื่องเม้าธ์ มากกว่าผมเยอะ เพราะการปิดชั้น วีไอพี คงไม่ธรรมดา สังเกตจากพยาบาลที่นั่น จะให้การเคารพ เณรคำ เป็นพิเศษจริงๆ
ส่วนเรื่องเวลาจะมา จะไปของเณรคำ ที่ผมเห็นกับตาตัวเอง มักจะมีรถที่ล้อมหน้า ล้อมหลัง อยู่พอสมควร ที่แน่ ๆ คือ เณรคำ นั่ง Maybach ซึ่งราคาถ้าเสียภาษีถูกต้องก็ต้องมี 50 ล้านบาทแน่นอน (ผมก็สงสัยว่าทำไมไม่ใช้โรลสลอยซ์ ถูกกว่าอีก) และ จะมีรถที่ เณรคำ บอกผมว่าเป็นรถสำรอง อีกสองคันเสมอคือ Benz S500 และ BMW X6 ทั้งสามคันเป็นป้ายแดงหมด ( หลัง ๆ ผมสงสัยเอาเองว่า รถคงจดทะเบียนไม่ได้ เพราะอาจจะเป็นประเภทสีเทา ๆ )
เรื่องการพูดจาของเณรคำ จะเป็นอะไรที่เวลาพูดกับผม ผมประหลาดใจในเกือบทุกเรื่องเช่น เณรคำบอกว่าเรื่องรถที่เห็นยังน้อย ปกติอยู่ที่วัด มีมินิสองคัน คันนึงเปิดประทุน เอาไว้ขับเล่นในวัด และ ให้คนขับเอาเงินไปเข้าธนาคาร มีเรือยอชท์อีกต่างหาก และ ที่ประหลาดสุด ๆ คือของในย่ามเณรคำ เพราะผมเป็นคนถือขึ้นเครื่อง "มันหนักมาก" เคยถามเณรคำว่าทำไมหนักจังท่าน เณรคำรีบยกมาที่ตักและเปิดโชว์ผมทันที ผมเห็นกับตาตัวเองจึงเชื่อ เพราะในนั้นมีเงินสดที่เป็นเงินดอลล่าร์ ปึกละร้อยใบอยู่เต็มย่าม และ แต่ละใบเป็นธนบัตรใบละ ร้อยดอลล่าร์ อีกต่างหาก ยังไม่พอ เณรคำบอกว่าที่หนักไม่ใช่เงิน เป็นทองคำแท่งที่ก้นย่ามมากกว่า อันนี้ผมเห็นไม่ชัด ไม่กล้าพูด เพราะทุกสื่งที่ผมพูด "ต้องเป็นข้อเท็จจริงเท่านั้น" เผื่อเณรคำจะมาฟ้องผมทีหลัง หรือสรยุทธเอาไปออกอากาศ 555
ยังไม่หมดครับ เณรคำคุยเรื่องซื้อเครื่องบินว่า เราอยากได้ใหม่ ๆ เรามีเช็คของแบงค์ใน อเมริกา ว่าแล้วก็หยิบสมุดเช็คขึ้นมาอวด สองเล่ม เล่มแรกอธิบายให้ผมฟังว่าเล่มนี้เซ็นวงเงินน้อยๆ คนอเมริกันใช้กันเยอะ แต่ เล่มที่สองนี่สิ เณรคำภูมิใจนำเสนอมาก เพราะเล่มนี้เซ็นได้เป็นหลัก สิบล้านดอลล่าร์ ได้เลย แถมพิมพ์ชื่อ เณรคำ ที่เช็คทุกใบด้วย บอกว่าธนาคารในอเมริกาทำพิเศษให้ เพราะ เรามีเงินฝากอยู่ที่นั่นเยอะมาก
และแล้ว เรื่องเครื่องบินก็ต้องมาสะดุดเพราะผมเอง เณรคำเลือกเครื่องอยู่หลายรุ่น และ ดูเหมือนจะเลือกที่ถูกใจได้แล้ว แต่ให้ผมรับปากว่าต้องไปรับเครื่องจากอเมริกาด้วยกัน เพราะอยากจะท่องเที่ยวตอนขากลับด้วย เพราะเครื่องต้องแวะเติมน้ำมันประมาณ 4-5 จุดกว่าจะถึงไทย เณรคำบอกว่าดี วางแผนมาเลยว่าจะแวะที่ไหนดี แถมยังมีให้แวะนอกเส้นทางด้วยเพราะไม่เคยไป และ อยากไป
ประเด็นที่เณรคำจะกลับกับเครื่องนี่ล่ะครับ ที่ทำให้ผมตัดสินใจหยุดการจัดหาเครื่องให้พระคนนี้ เพราะ มันเป็นฟางเส้นสุดท้ายของผมจริงๆ ตั้งแต่รู้จัก เณรคำ ก็เจอเรื่องแปลกๆมาเยอะ แต่จะให้อุ้มย่ามหนักๆ และ ผ่านตำรวจตรวจคนเข้าเมือง 4-5 ประเทศแทนเณรคำ กัปตัน ปิยะ รับไม่ได้ครับ เกิดมีอะไรผิดกฏหมาย ผมติดคุกที่เมืองนอกหัวโต ไม่ได้กลับมาใช้เงินค่าคอมมิทชั่นเครื่องบินแน่ ผมเลยปฏิเสธเค้าไปด้วยเหตุผลที่ผมไม่พร้อมและจากนั้นผมก็เริ่มห่างจากเณรคำ
ประเด็นที่สำคัญที่สุดอยู่ตรงที่ผมสงสัยมานานแล้วว่าพระอะไรมีตังค์เยอะแยะขนาดนี้ ดังก็ไม่ดังนะ เพราะถามใคร ก็ไม่มีใครรู้จักเลย วันนี้คงต้องมาช่วยกันตามหาความจริงกันต่อครับ
สุดท้ายสิ่งที่ผมภูมิใจที่สุดคือ"ผมไม่เคยทำบุญกับ เณรคำ เลยแม้แต่บาทเดียวครับ" เพราะรับไม่ได้ตั้งแต่แรกพบครับ
ป.ล. คนที่ใส่เสื้อสีขาวนั่นหล่ะครับ ปิยะ เพื่อนผมคนดีศรีอยุธยา หรือ อยุธยาไม่สิ้นคนดี ดั่งที่โบราณท่านว่าไว้ คริ คริ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น